Ssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssst

Voldaan zitten we na te praten over de dag van vandaag en gister. Het is indrukwekkend om hier in Sengerema te zijn. Alleen al de omgeving, de temperatuur, de geuren en het oefenen met wat woordjes Swahili. Habari, asante sana, mambo en poa is een belevenis. Maar ook de ziektebeelden die we hier tegenkomen zijn indrukwekkend, niet alleen de diversiteit maar ook de ernst van deze ziektebeelden waarmee de Tanzanianen hier naar het ziekenhuis komen. Het bezoek van de patiënten aan het ziekenhuis wordt vaak wel voorafgegaan met een bezoek aan de lokale dokter, waar kruiden, dranken en adviezen worden gegeven. Indien dit geen resultaat oplevert komen de mensen naar het ziekenhuis. 

Het liefst willen we alle patiënten helpen maar we zijn met name voor de chirurgische behandelingen hier. Soms is ons aandeel een druppel op een gloeiende plaat, maar... als er een druppel valt sist die enkele druppel echt en dat is dan toch ook heel mooi!

Zowel in het ziekenhuis als op de operatiekamer zijn de nieuwkomers al wat meer gewend aan alle gewoonten, gebruiken, mogelijkheden en onmogelijkheden. Aanpassen hieraan gaat al best goed we kunnen wel zeggen dat het Tanzaniaans/Nederlands operatieteam al aardig op elkaar zijn ingespeeld.

Diverse zwellingen zijn verwijderd, bij zowel kleine kinderen van enkele maanden oud tot enorme knollen van schildklieren. O-beentjes worden weer rechtgezet waardoor deze kinderen ook een betere toekomst tegemoet gaan. Wat wel schrijnend voelt is dat pijnmedicatie hier lastig te regelen is. Tijdens de operatie wordt ook geen tot weinig pijnstilling gegeven (dat is ook nauwelijks beschikbaar), en alle medicijnen die patiënten nadien moeten krijgen moeten de patiënten zelf betalen, dit is in veel gevallen niet mogelijk omdat ze hier gewoonweg geen geld voor hebben. Gelukkig hebben we ook veel paracetamol en diclofenac meegenomen (met dank aan alle mensen die dit hebben gedoneerd) en Jiska, Paulien en Irma proberen extra aandacht aan de pijn te schenken, zodat als de patiënten wakker worden ze iets van pijnstilling voor de eerste dagen hebben. In de ernstige gevallen hebben we gelukkig de beschikking over een morfinepreparaat wat we toe kunnen dienen (helaas is dit maar in beperkte mate aanwezig). 

Al met al drukke en volle dagen vol met druppels op de gloeiende plaat, we genieten van het sissen!