Onze eerste week zit er bijna op!

De tijd vliegt voorbij wat hebben we alweer veel gezien en gedaan. Maandag  zijn de mensen gescreend die we komende twee weken gaan opereren . 

Ik heb me die dag nuttig gemaakt met het uitzoeken van de sets die we ongeveer anderhalf jaar geleden hebben samengesteld in Ede. De sets zijn in een van de containers vervoerd waar nu ons onderkomen van is gebouwd. 
De instrumentensets zijn nu allemaal gefotografeerd en worden nog geprint en gelamineerd zodat ook volgende teams weten wat er in hoort te zitten. 
Vanaf dinsdag werken op twee kamers waarbij Bart zich vooral bezig houdt met patiënten waarbij een stoma wordt opgeheven en schildklieroperaties , NIM-loos, en Erik veel patiënten helpt waarbij de stand van de benen moet worden gecorrigeerd. 
Daarnaast zijn er veel patiënten die een verkeersongeval hebben gehad met fracturen die slecht genezen en waarbij we nu proberen dat te herstellen.

We hebben al verschillende lastige casussen gehad waarbij het nodig was dat Erik en Bart samen opereerden. Morgen staat er een patiënt op het programma die zowel arm en been gebroken heeft door scooterongeval waarbij we externe fixatie gaan aanleggen. Was hele klus om voldoende spullen te vinden.
Niet alleen overdag zijn we bezig geweest maar ook ‘s nachts werden Erik en Bart uit bed gebeld om de dienstdoende arts te helpen bij een operatie en de volgende avond laat wisten ze ons ook weer te vinden bij een calamiteit op de verloskamers.
We werken met een vertrouwd team oa Steven , Shelembi , Elizabeth, Happy, Fimbo , Isaiah, voor de Sengeremagangers wel bekend, heerlijk. Er is nog niet veel veranderd de materialen zijn nog steeds beperkt. Patiënten brengen zelf een tasje mee waar de benodigdheden voor de ingreep inzitten, denk daarbij aan onsteriele en steriele handschoenen, infuusmaterialen en benodigdheden als bijv gips voor de ingreep. Het is boter bij de vis want er moet eerst betaald worden voordat je geopereerd wordt. Gelukkig is er wel een armenfonds dat bekijkt of ze alsnog niet wat voor deze patiënt kunnen doen .

Vandaag was weer een dag zonder stroom, wij hebben er gelukkig op de ok niets van gemerkt, hoewel daar ook zeer regelmatig de stroom even hapert.
‘s-Avonds eten we gezellig met zijn achten wat door Cecilia en haar nicht wordt klaargemaakt. We kletsen gezellig bij en Daniël die geen medische achtergrond heeft, verbaast zich over de grappen die we over en weer maken. 'What happens in Africa  is dan ook het motto.
We hebben een goed team en voor mij is het heel bijzonder om met onze dochter Veerle hier te zijn. Ze heeft haar studie medicijnen afgerond en kijkt mee met de anesthesie omdat ze daar in verder wil .

De eerste dagen..

Met een team van 8 leden zijn we afgelopen vrijdag over de spreekwoordelijke brug van Nederland naar de Mwanza regio in Tanzania afgereisd. De komende 2 weken gaan we weer voor een aantal patiënten specialistische zorg verlenen, waar ze anders geen toegang toe hebben. Zondag kwamen we aan in Sengerema en zijn genesteld in het nieuwe onderkomen wat speciaal voor deze uitzendingen vlak naast het ziekenhuis is neer gezet. Duurzaam, want de basis vormen 2 containers die gevuld zijn geweest met allerlei apparatuur en (hulp)middelen die we vanuit Nederland hier naar toe hebben getransporteerd. Over dezelfde “brug”, maar natuurlijk niet letterlijk, maar gewoon over zee.

We hadden net onze koffers uitgepakt en gingen een rondje door het ziekenhuis maken toen we op de IC een patiente aantroffen die 3 dagen tevoren een buikoperatie met spoed had ondergaan, maar overduidelijk achteruit was gegaan. Opnieuw de buik open maken was het enige alternatief. Het grootste deel van het team stak de handen uit de mouwen en stonden we om 18:00u samen deze operatie te doen. Dat was wel hard nodig! We konden het probleem wel oplossen, maar ze was al behoorlijk aangedaan. Hopelijk zijn we er nog op tijd bij geweest.

Vandaag de hele dag patienten gezien om te beoordelen of we die de komende 2 weken kunnen gaan opereren. We hebben voorlopig genoeg aanbod om onze tijd nuttig te besteden. Daarna hebben we een kleine operatie gedaan. De rest komt de komende dagen. De patiente van zondagavond leek het wel wat beter te doen, maar haar toestand is nog wel zorgelijk.

De hartelijke begroetingen zijn als vanouds, evenals de geuren van de mensen en de kleuren van hun kleding. We voelen ons al snel weer thuis.  Wordt vervolgd!

Een volledig team!

 Tijdens de corona periode hebben we de uitzendingen weliswaar door laten gaan, maar in zeer ‘afgeslankte’ vorm, met slechts 2 personen. We konden in ieder geval de continuïteit van een stuk specialistische zorg hiermee verzorgen. Maar eerlijk is eerlijk: met een volledig team kunnen we veel meer betekenen! Dus we zijn allemaal zeer verheugd er weer met een team op uit te trekken! 

Er zit al veel ervaring in het team, bijna iedereen heeft al eerder in Afrika gewerkt! Dat biedt deze uitzending extra mogelijkheden. Namelijk met het zicht op het grotere Simba Health project om de specialische zorg te helpen ontwikkelen in de Regio. En ons vertrek naar Tanzania om hier invulling aan te geven. De lancering hiervan zal begin 2022 plaatsvinden!