Even geen corona

 

 

 

Even geen corona!

Na een overvolle week even een teken van leven van ons. De afgelopen 5 dagen zitten we zitten hier in Tanzania in een soort digitale ‘lockdown’: Alle social media is geblokkeerd en we kunnen niet op internet. I.v.m. de verkiezingen van afgelopen woensdag is een blokkade op Whatsapp, FB, Instagram, internet en email, SMS.... Vandaag (zaterdag) leek het ineens wel weer mogelijk: Jiska ontving in één keer 150 app berichten. Via een VPN account van mijn broer van 2018 is het toch gelukt enkele foto’s te versturen via Email.

Verkiezingen

Van de verkiezingen hebben we niet veel gemerkt, afgezien van alle luide muziek, auto’s met overstuurde speakers en trommelgeluiden in de nacht. Op woensdag liet bijna iedereen vol trots zijn blauwe stip op zijn of haar pink zien als teken dat ze hun stem hebben uitgebracht.

Rondom het Victoriameer lijken de meeste mensen enorm trots te zijn op de zittende president Makufuli, bijgenaamd “the Bulldozer” . Zijn Corona beleid: Niet in de ban van angst leven, de economie moet draaiende blijven. Hij heeft besloten het land open te houden en heeft opgeroepen tot het verlaten van alle beschermende maatregelen. Men is hierdoor echt overtuigd dat er geen corona (meer) is... En eerlijkheidshalve hebben we ook nog niets gemerkt van mogelijke besmettingen. Dus tot zover pakt zijn beleid goed uit... Hij is verder bekend om de harde aanpak van corruptie. Daarnaast heeft hij veel bijgedragen aan de verbetering van de infrastructuur. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat hij is herkozen.

 

Een aangepaste, maar nuttige uitzending

Voor ons was het een week die heen en weer ging tussen klussen in het nieuwe team huis gebouwd met de containers, consultaties van artsen in het ziekenhuis, spoed operaties, inkopen doen, vergaderen, vrolijke ontmoetingen, bezoekjes van en naar bekenden, etc. Leuk om te merken dat mensen hier ook enthousiast hun bijdrage willen leveren, door gratis brengen van planten, boompjes en bemesting voor de tuin. We hebben weliswaar weinig rustmomenten in het programma, maar daardoor konden we wel heel veel doen. 

Één van de belangrijke doelen van deze uitzending is te praten over de rol, die we met de uitzendingen kunnen spelen in de toekomstplannen van het ziekenhuis. Het ziekenhuis staat namelijk op een belangrijk kruispunt in zijn bestaan. Nu de overheidssubsidies worden teruggedraaid, moet het ziekenhuis andere manieren vinden om zich financieel te kunnen bedruipen. De belangrijkste keuze/noodzaak daarin is dat het ziekenhuis zich moet ontwikkelen tot een regionaal verwijscentrum. Daarvoor is de aanwezigheid van meer specialisten noodzakelijk en is alle input van specialistische zorg hard nodig. Juist hierin kunnen we met de uitzendingen een rol spelen. Om het ziekenhuis vanuit de activiteiten van Simbahealth daarin goed te ondersteunen hebben we uitgebreide meetings gehad met het management en plannen daarvoor gemaakt. 

Patiëntenzorg

Ondertussen ook weer dagelijks veel patiënten kunnen beoordelen en plannen voor operaties. In de loop van de week direct een redelijk gevuld trauma programma. Een daarnaast de acute patiënten. De meest ingrijpende was wel een kind van slechts 14 maanden, die al 8 dagen doodziek was, voordat ze naar het ziekenhuis kwamen met het beeld van een acute buik. We hebben het kind meegenomen naar de OK, waar het bij inleiding al een hartstilstand kreeg. Door direct te reanimeren bleef het kind toch in leven en hebben we het kind geopereerd: Een buik waar een liter pus uit stroomde, veroorzaakt door 4 perforaties in de dikke darm. Oorzaak waarschijnlijk buiktyphus. Het zieke deel hebben we verwijderd en een stoma aangelegd. Helaas was het voor dit kind te laat.. Na een kleine opleving leek het kind te stabiliseren, om alsnog een dag later door de infectie en uitputting te overlijden. Gelukkig staat daar tegenover dat we ook een goed aantal patiënten goed hebben kunnen helpen. Een hele rij patiënten met vergrote schildklieren (struma) hebben we beoordeeld en geadviseerd in maart terug te komen. Dan hopen we weer met een voltallig team aan het werk te kunnen en hen allemaal van hun (invaliderende) aandoening af te helpen. Een leuke afsluiten van de eerste week was de officiële ‘handover’ van het gebouwde teamhuis.

 

Op naar de tweede week

Dit weekend in Mwanza om gedoneerde spullen te kopen voor de inrichting van het teamhuis. Zo hebben we matrassen, muskietnetten, kasten, en allerlei gebruiksartikelen aangeschaft. Ook tussendoor een aantal patiënten beoordeeld. Het vervoer van de spullen is inmiddels geregeld en morgen gaan we weer terug naar het ziekenhuis. 

Plannen voor aankomende week:

Geplande operaties uitvoeren: Standcorrecties bij kinderen, patiënt met een pseudartrose (bot is niet aan elkaar gegroeid) van het bovenbeen opereren, patiënte met mediale halscyste, enkele botbreuken. 

We willen een inventarisatie maken van het laboratorium voor een mogelijke toekomstige investering/upgrade. Dit op initiatief van Guido Bastiaens, die in onze oostelijke regio als microbioloog actief is. Zo hopen we lokale behoefte en aanbod van potentiële donoren aan elkaar te koppelen. Tussendoor willen we het teamhuis volledig gebruiksklaar achterlaten. 

 

We gaan weer met frisse energie de tweede week tegemoet. De tijd vliegt!