Nog net voor het Paasweekend een bericht!
Het was vandaag een feestdag maar we mochten toch nog even een ochtend opereren. Ook al had ik langer door willen gaan, dan kon echt niet! Onze Tanzaniaanse teamleden hadden thuis familie wachten of moesten nog een reis maken om op bezoek te gaan. En het Nederlandse deel keek ook wel uit naar een paar dagen rust. By the way: dat Pasen hier goed gevierd wordt kon ik vannacht goed merken. Vanuit mijn bed kon ik de nonnen tot in de laatste uurtjes horen zingen.
Toch wilden we nog wat werk verzetten vandaag. Daarom waren Bart, Irma, Gabriel de scrub nurse, Steven de anesthesist en ik al vroeg van start gegaan met een operatie: opheffen stoma. Onze patient wilde er graag van af want het zijn hier echt ondingen. Er is geen stoma materiaal beschikbaar en patiënten moeten allerlei trics uithalen om het enigszins verzorgbaar te maken. Onze patient had welliswaar een oud stoma zakje om, maar dan met een ingenieus touwsysteem eraan om het op zijn plek te houden. (Dit in tegenstelling tot de Nederlandse stomaplakkers). Anderen gebruiken een traditionele doek (Kanga) of zelfs een plastic tasje als stoma zak. Als Tanzaniaanse patient moet je dus creatief zijn!
Als chirurg ook, bleek tijdens de operatie. Bij het losmaken van darmverklevingen (door de eerdere operatie) zagen we dat er pus in de buik zat. En niet zo'n beetje ook. En dat precies op de plek waar we de nieuwe darm verbinding wilde aanleggen. Dat verklaarde gelijk waarom de patient vaak buikpijn en bloedarmoede had. We besloten dat het risico te groot was om het stoma op te heffen, ondanks dat we wisten dat de patient er enorm van zou balen. Maar een nieuwe darmverbinding zal minder goed genezen door pus en ontsteking. We maakten daarom de buik goed zo goed als mogelijk schoon en pusvrij. Over een jaar zal de buik genezen zijn en dan is er een betere mogelijkheid om de patient van zijn stoma te ontdoen.
Aan het einde van de dag weer het rondje langs de patiënten. De patient waar we een dag eerder het stoma hadden opgeheven lag er goed bij. Een vrouw waar we een schildklier hadden verwijderd liep spontaan naar ons toe. "Hey, het gaat eigenlijk wel goed. Ik ga denk ik maar eens naar huis!" Ze bedankte ons uitgebreid en ging er vandoor. Op kinderafdeling keken we alle kinderen na. Een jongetje hadden we een dag ervoor behandelt aan een klaplong. Eindelijk kon hij weer lachen en we hadden hem een voetbal cadeau gedaan. Trots riep hij: "ik wil naar school want dan kan ik er met mijn vrienden mee voetballen!". Een aantal andere kids hadden ballonnen van ons gekregen. Zoiets hebben ze niet eerder gezien. En het bleek dat je er een super leuk spel mee kon spelen: de bal naar elkaar overslaan! Dat moet dus helemaal goed komen.
Nu even uitrusten en maandag weer aan de bak.
Pasake njema (Zalig Pasen!)
Thom Hendriks
Geen opmerkingen:
Een reactie posten