De eerste week zit erop!

De eerste week zit erop. Het is wel wat anders werken zonder een heel team. Natuurlijk is het wat rustiger omdat er minder georganiseerd hoeft te worden. Maar ik merk na twee van dit soort 'afgeslankte' uitzendingen, dat we de dynamiek van met een heel team hier actief kunnen zijn wel missen! Het gaf ook altijd een voldaan gevoel om met een team zoveel mensen te kunnen helpen naar een beter bestaan. De afgelopen week meldden zich 4 mensen voor het opheffen van hun stoma. Die willen we het liefst in de eerste week opereren om voldoende lang aanwezig te zijn in geval van complicaties, die zich dan meestal na 4-7 dagen openbaren. Op woensdag de eerste geopereerd, een 'oude bekende' Clement, die zich onze kinderen goed kon herinneren uit de tijd dat we hier hebben gewoond. Uiteraard moest hij even foto's zien van hoe onze jongens er nu uitzien! Hij was toen werkzaam was als 'Watchman' bij het klooster van Marie José, onze achterburen en zag onze jongens iedere dag passeren op weg naar school. 

De operatie is goed verlopen. Het is dan toch een beetje lastig om dan het weekend naar Mwanza af te reizen terwijl hij nog moet opknappen. Gelukkig hield Marie José hem goed in de gaten en stuurde een berichtje, dat zijn darmen op gang waren gekomen. De andere 3 patiënten waren een ander verhaal. Twee ervan waren nog onvoldoende opgeknapt van hun operatie om nu in aanmerking te komen voor het opheffen van hun stoma. We hadden ze graag geholpen, maar ook hier geldt:  Veiligheid eerst! Het blijft echter moeilijk inschatten hier, omdat soms ook informatie ontbreekt. 

Dat werd bevestigd toen ik begon aan de vierde patiënt, die volgens de documentatie  een half jaar geleden was geopereerd en nu kwam om zijn stoma op te heffen. Toen we de buikoperatie uitvoerden en de buik openmaakten, bleek deze te bestaan uit enorm veel verklevingen. Iedere poging om hier 'een weg in te vinden', resulteerde in extra beschadigingen en al snel moesten we concluderen dat het opheffen van het stoma voor deze patiënt geen haalbare kaart was. Uiteraard bij wakker worden een enorme teleurstelling want het leven met een stoma betekent hier toch een bepaald sociaal isolement! Bij een uitgebreider familiegesprek kwam ook pas aan het licht dat deze man al 6x in zijn buik was geopereerd...! 

Gelukkig staan daar tegenover de vele andere patiënten, waar we wat voor konden betekenen: Kinderen met kromme beentjes, patiënten met vergrote schildklieren of andere zwellingen in het hoofd-halsgebied.

Tot onze grote verrassing werden we bij aankomst in Mwanza opgewacht door Joost en Charissa! Het zijn twee tropenartsen, die ook in het Slingeland zijn opgeleid. Ze hadden de moeite genomen hun 'voormalige' opleider te komen bezoeken en hebben daarvoor respectievelijk ruim 6 en  10 uur moeten reizen!! Wat een ongelooflijk leuk weerzien! Prachtig al hun gepassioneerde verhalen te horen over de eigen ervaringen! Het doet ons terugdenken aan onze eerste periode in Tanzania met ons gezin. Uiteraard kwamen ook allerlei grappige anekdotes over hun tijd in het Slingeland ter spraken. Al met al hebben we zo een bijzondere tijd met elkaar doorgebracht! Op naar week 2!