woensdag 12 april 2017

De balans opgemaakt

Net terug in Nederland laten we alle gebeurtenissen en gesprekken nog eens de revue passeren.
We waren vertrokken met een tweeledig doel: Enerzijds de continuïteit van de uitzendingen te borgen door zoveel mogelijk patiënten te helpen. Anderzijds om even 'pas op de plaats' te maken en te bekijken of we deze uitzendingen naar de nabije toekomst kunnen continueren en op welke wijze we dat verantwoord kunnen blijven doen. Het bleek bijzonder nuttig wat meer tijd te hebben om gewoon eens gesprekken te voeren met verschillende mensen.




Regelmatig wordt me hier in Nederland de vraag gesteld: " Zie je na al die jaren dat jullie er komen nu verbetering?" Dat is een begrijpelijke, maar lastige vraag. Uiteindelijk weten we natuurlijk niet wat onze bijdrage is aan het geheel. Wel heeft altijd als een paal boven water gestaan dat we in ieder geval een enorme impact kunnen hebben op individuele levens:
Het meisje dat we van haar klompvoetjes afhelpen en daardoor een kans heeft op een normaal bestaan met een gezin, in plaats van zichzelf te moeten prostitueren om in leven te blijven.
Of de patiënten, die we van een stoma afhelpen, die anders in een sociaal isolement raken, worden gemeden omdat ze stinken, want er is geen stomamateriaal.
Of de patiënten, die al jaren vreemd worden aangekeken met hun enorme struma. Dat is waar we het allemaal voor doen!
Er is nog steeds een enorm tekort aan adequate chirurgische zorg in Afrika. Het is niet voor niets dat er de laatste jaren steeds meer publicaties verschijnen, waaruit duidelijk wordt dat waarschijnlijk wel 20% van alle gezondheidsproblemen ter wereld chirurgisch op te lossen zijn!




Maar verbetert de zorg in Afrika dan helemaal niet? Dat klopt ook weer niet.
Er zijn wel degelijk veranderingen ten opzichte van 10 jaar geleden. Het aantal artsen is wel gestaag aan het toenemen en er studeren specialisten af, die deels blijven werken in Tanzania. Ook in Sengerema is daar sprake van. Ze hebben sinds vorig jaar hun eerste eigen specialist, een gynaecoloog. Volstrekt terecht gezien het grote aantal bevallingen (12.000 per jaar).
Nog een belangrijke verandering: Sinds 2 jaar is Sengerema een opleidingskliniek geworden. In de praktijk betekent het dat er nu co-assistenten worden opgeleid en specialisten vanuit de Universiteitskliniek regelmatig komen lesgeven.
Positieve ontwikkelingen dus. Het zorgt weliswaar nog niet voor een spoedige beschikbaarheid van betere specialistische zorg ter plaatse, maar hopelijk op de lange termijn wel. Hoe lang....?

Terug naar de realiteit en de plaats van onze uitzendingen daarin.
We hebben altijd het principe gehuldigd dat ons werk een toevoeging moet zijn op wat er ter plaatse beschikbaar is. Die behoefte blijkt nog steeds groot. Het gaat nog steeds om een systeem van ernstige schaarste aan mensen, expertise en middelen. Uit de gesprekken met onze Nederlandse collega Marie José werd wel duidelijk dat het ziekenhuis en de mensen in de omgeving al helemaal rekening houden met onze halfjaarlijkse bezoekjes.
De tamtam (tegenwoordig ook sms en whatsapp) werkt er goed. Uit de gesprekken met Marie José als 'doctor in charge' en Steven als hoofd van de OK gaven weer meer inzicht in de mogelijkheden en onmogelijkheden.
Één ding stond vast: de uitzendingen worden bijzonder gewaardeerd voorde specialistische zorg die ze patiënten daarmee kunnen bieden, maar ook door de extra input die ze zelf krijgen in de samenwerking met OK personeel, gipsverbandmeester en de andere dokters.
We hebben ook gesproken over de opleidingsfunctie, die het ziekenhuis nu heeft. We kwamen tot de conclusie dat er in de huidige situatie zoveel extra wordt gevraagd van het ziekenhuis, dat het soms begint te wringen. Zo is het momenteel niet verantwoord op 2 operatiekamers tegelijk grote operaties uit te voeren, daar schiet de anesthesie apparatuur voor tekort.
Een nieuw anesthesieapparaat zou 17.000 euro kosten en zou hierin enorm helpen! Het ziekenhuis is hier al een tijdje voor aan het lobbyen, maar tot nu toe hebben andere zaken meer urgentie.
De uitzendingen gaan dus nog steeds door vanwege de niet aflatende grote behoefte, maar op een iets minder intensief niveau totdat de apparatuur en de mankracht weer op sterkte is om het voldoende veilig te blijven doen.
De volgende uitzending staat alweer gepland voor eind September!!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten